Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΣΕ ΧΡΟΝΟ ΕΝΕΣΤΩΤΑ - Μέρος V - ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ







ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΣΕ ΧΡΟΝΟ ΕΝΕΣΤΩΤΑ

Μέρος V




ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ


 
Επερχόμενη και τετελεσμένη εξαθλίωση

- Διανθρωπισμός -


Η αδιαπραγμάτευτη διαμόρφωση των όρων της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης (ΣΔΔ), των μνημονίων, στα πλαίσια του προγράμματος «διάσωσης», δια της παραχωρητικότητας της κυβέρνησης στις βουλιμικές διαθέσεις του "κεφαλαίου", οδήγησε την πολιτεία να δώσει προς ψήφιση, τόσο τα μνημόνια όσο και σειρά νομοσχεδίων -σημείωνω: όχι τη δανειακή σύμβαση- τα οποία παραβίαζαν το ελληνικό σύνταγμα, το ευρωπαϊκό δίκαιο και τις κοινοτικές οδηγίες. Στη εφαρμόγή του μετήλθε μεθόδους εξαναγκαστικής προσαρμογής, ενεργοποιώντας τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, χωρίς να λάβει υπόψιν της, την αδυναμία ανταπόκρισης των πολιτών, στις νέες συνθήκες που μονόπλευρα διαμόρφωνε η πολιτεία εις βάρος του. Ωστόσο αυτό που παρουσίασε ως αποτέλεσμα δεν σύναδε με το σκοπό και εικονοποιούσε τη νοσηρή ατμόσφαιρα μιας ασφυκτικής πολιτικής.

Συνεκδοχικά, οδήγησε σε βαίαιη αποδόμηση της ζωής των ανθρώπων, ως κοινωνικά υποκείμενα, αλλά και στη τελμάτωσή τους ως ενεργούς πολίτες μιας οργανωμένης, αδιαπραγματευτικού τύπου σχέσης, οι οποίοι διαβιούν σ' αυτή τη χώρα. Βέβαια αυτό δεν είναι ένα φαινόμενο το οποίο εφαρμόζεται μόνο στην Ελλάδα. Πρόκειται για ένα πολιτικοοικονομικό σύστημα το οποίο ενχαράσεται στο πρόσωπο του καπιταλισμού και της παγκοσμιοποίησης. Στην τελευταία τετραετία, στη σαρωτική του δράση, οι ραγδαίες μεταβολές, αποδυναμώνουν τους ανθρώπινους δεσμούς και ανασυγκροτόντας τους, στο νέο πεδίο του υπερκαπιταλιστικού μοντέλου, χερσώνουν το ηθικό υπόβαθρο στο οποίο οικοδομείται και λειτουργεί το ανθρώπινο οικοδόμημα.

Τα σημαίνοντα εξωθήθηκαν σε μετάθεση από το χώρο της αποδόμησής τους, στο φαντασματικό χώρο της επανασύνθεσής τους, προκειμένου να ανασημασιοδοτηθούν. Αυτή η βίαιη, επιτακτική και ταχύτατη προσαρμογή στη νέα κοινωνική πραγματικότητα, δημιούργησε αρχικά το αίσθημα του φόβου το οποίο μάλιστα επιβλήθηκε προκαλώντας την ανάδυση του αισθήματος της ντροπής και ενοχής.

Εκεί παρακολουθήσαμε να εκφύονται κοινωνικά παράγωγα, ως συμπτώματα, όπως ενδεικτικά, το κόμμα της «Χρυσής Αυγής», το οποίο εκτός από τον εθνικιστικό χαρακτήρα του, με αυτόν δηλαδή που δεξιώνεται την κοινωνία, του αποδίδεται και χροιά νεοναζισμού. Εδώ τίθεται όμως το ερώτημα : σύπτωμα ποιου συμβάντος και ποιου υποκειμένου;

«Oταν τα ζωτικά για τον άνθρωπο αγαθά δεν κοινωνούνται αλλά παραδίδονται στην κερδοφόρα εκμετάλλευσή τους από ιδιώτες, η συλλογικότητα σαφώς διολισθαίνει στην απανθρωποποίηση, στον πρωτογονισμό της κυριαρχίας των ενστίκτων, στον αχαλίνωτο ατομοκεντρισμό. Γι’ αυτό και κάθε συλλογικότητα που αντιμάχεται τη ζούγκλα (την αναγκαιότητα «το μεγάλο ψάρι να τρώει το μικρό») νομοθετεί την κοινωνική διαχείριση των ζωτικών αγαθών με τη συμβολή όλων των μελών της: Tην οικονομική (φορολογική) συνεισφορά και τη διαχείριση των κοινών αναγκών από εντεταλμένους της κοινωνίας λειτουργούς.» - Χ.Γιανναράς

Έτσι πέρα από τις οικονομικοτεχνικές πρακτικές, διαμορφώνεται μια κοινωνία μόρφωμα, ένα αναβιωτικό όνειρο ως εφιάλτης, μιας μεταπτωτικής  έξαρσης των μορφών, μιας φιλοσοφίας του δυϊσμού, ως εμβατήριο.

Σ' αυτόν τον στίβο, η ανθρωποποίηση δίνει τη σκυτάλη στον διανθρωπισμό, την αποχαύνωση στην οικιακή κοινωνία, την ποσοτική στοιχειακή ανάλυση, την εξατομίκευση στο κοινωνικό πεδίο, μιας εξουσίας ατομολάγνας.

Η περιέλιξη στην ατομικότητα.


Δύσκολοι καιροί
εποχή ψύχους
έρχεται.








Στα παρακάτω κείμενα, κάνω αναφορά στα στοιχεία τα οποία καταδεικνύουν τον ισχυρισμό περί κατάφωρης παραβίασης του συντάγματος, των κανόνων του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου, καθώς και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 
Αρχικά παραθέτω το σύνδεσμο «Σύνταγμα της Ελλάδας» προκειμένου να μάθουμε πώς αυτό ορίζει και υποδεικνύει τη διαδικασία σύναψης εθνικού δανείου, καθώς και τους λόγους που αιτιολογούν την προσφυγή  της χώρας στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.




ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Όπως αναθεωρήθηκε με το Ψήφισμα της 27ης Μαϊου 2008
της Η' Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων
(Εθνικό Τυπογραφείο)




https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRqNJlwKNWQujD4o4uy3S6EvHtvnk4kGhfs1CTFVP1IUAt2yd2FWLKp2y8iie5C5qvJkVuiJP8lpVu4o6C6qyu3bYJmhueJ83pjFjeeKGwoYZuvPpqXjqK1q9JBEbcT9GaQ_clP2YpCXA/s1600/divider.gif



Η ΣΥΜΒΑΣΗ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗΣ
80.000.000.000€


 

Εδώ μπορείτε να το διαβάσετε σε μεγέθυνση




https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRqNJlwKNWQujD4o4uy3S6EvHtvnk4kGhfs1CTFVP1IUAt2yd2FWLKp2y8iie5C5qvJkVuiJP8lpVu4o6C6qyu3bYJmhueJ83pjFjeeKGwoYZuvPpqXjqK1q9JBEbcT9GaQ_clP2YpCXA/s1600/divider.gif


Το πλήρες κείμενο του νόμου
για την δανειακή σύμβαση με την  “τρόϊκα”

 

Κατατέθηκε στη Βουλή για ψήφιση το σχέδιο νόμου για την δανειακή σύμβαση με την “τρόϊκα”, που ειχε αποφασιστεί στη Βουλή απο τις 8 Μαϊου 2010. Δείτε το πλήρες κείμενο του σχεδίου νόμου στην συνέχεια του άρθρου.

«Κύρωση της από 8 Μαΐου 2010 Σύμβασης Δανειακής  Διευκόλυνσης μεταξύ αφενός της Ελληνικής  Δημοκρατίας ως δανειολήπτη  και αφετέρου των  κρατών μελών της  Ευρωζώνης και  του KfW (Kreditanstalt für Wiederaufbau), ως δανειστών καθώς και του από 10 Μαΐου 2010 διακανονισμού χρηματοδότησης άμεσης ετοιμότητας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Συμμετοχή της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης»

Με το προτεινόμενο Σχέδιο Νόμου πραγματοποιείται η πολιτική δέσμευση της Κυβέρνησης να φέρει για συζήτηση και κύρωση στην Εθνική Αντιπροσωπεία όλα τα συμβατικά κείμενα, μαζί με τα παραρτήματα και προσαρτήματά τους με τα οποία η ελληνική κυβέρνηση εξασφάλισε  τη χρηματοδότηση της χώρας από τα υπόλοιπα κράτη μέλη της Ευρωζώνης με δανειακά κεφάλαια ύψους 80 δις ευρώ και από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο με δανειακά κεφάλαια ύψους 30 δις ευρώ.

Οι  δυσμενέστατες συνέπειες που διαμορφώθηκαν για τη χώρα και τους έλληνες πολίτες από το υπερβολικό μέγεθος του δημόσιου χρέους που αυξήθηκε σε πάνω από 115% του ΑΕΠ το 2009 και του ελλείμματος που εκτινάχθηκε στο 13.6% του ΑΕΠ, απαιτούσαν αποτελεσματική δράση για την προάσπιση του εθνικού συμφέροντος και των ελλήνων πολιτών. Η κυβέρνηση με αίσθημα ευθύνης για τις σημερινές και τις μελλοντικές γενιές των ελλήνων αποφάσισε απέναντι στον κίνδυνο κατάρρευσης της οικονομίας λόγω της αδυναμίας δανεισμού της χώρας, να ζητήσει τη στήριξη  της Ελλάδας από τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης σε συνδυασμό με το διακανονισμό χρηματοδότησης αμέσου ετοιμότητας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Η προσφυγή της χώρας στους παραπάνω μηχανισμούς υπαγορεύτηκε από την ένταση της οικονομικής ύφεσης κατά το τρέχον έτος, σε συνέχεια της μείωσης του πραγματικού  ΑΕΠ της χώρας κατά 2% το 2009 και την περαιτέρω αποδυνάμωση της οικονομικής δραστηριότητας. Η αδύναμη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, με το μεγάλο δημόσιο έλλειμμα, εξαιτίας της υιοθέτησης λανθασμένων προηγούμενων επιλογών στην πολιτική των φορολογικών εσόδων, που έβαιναν μειούμενα, ενώ οι δαπάνες αυξάνονταν δραματικά, οδήγησαν σε σημαντικές αδυναμίες και προβλήματα στην παρακολούθηση  και τον έλεγχο των δαπανών. Εντός αυτού του πλαισίου της επιδεινούμενης δημοσιονομικής κατάστασης έγιναν υποβαθμίσεις των κυβερνητικών ομολόγων από τους οίκους αξιολόγησης και οι επενδυτές άρχισαν να υπαναχωρούν από τα ελληνικά ομόλογα, πιέζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τις αποδόσεις τους. Ο συνδυασμός των παραπάνω παραγόντων επηρέασε αρνητικά το χρηματοπιστωτικό σύστημα με συνέπεια να αυξάνονται τα επισφαλή δάνεια ενώ παράλληλα να υφίσταται πίεση στις τράπεζες εξαιτίας του κόστους δανεισμού στη διατραπεζική αγορά. Η οριακή μόνο μείωση του εξωτερικού ελλείμματος της χώρας, με τον πληθωρισμό και το εγχώριο κόστος να έχουν αυξηθεί στην Ελλάδα περισσότερο εν συγκρίσει με τα άλλα κράτη μέλη της Ευρωζώνης, και με δεδομένη την σημαντική απώλεια ανταγωνιστικότητας της χώρας την τελευταία δεκαετία οδήγησαν σε ιδιαιτέρως αρνητικές εξελίξεις που αποκρυσταλλώνονται στη διαμόρφωση του εξωτερικού ελλείμματος στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών στο τέλος του 2009 σε ποσοστό άνω του 11% του ΑΕΠ, στην υπέρβαση του αρνητικού 83% του ΑΕΠ  για την καθαρή διεθνή επενδυτική θέση της χώρας και στην αύξηση του συνόλου των δαπανών που αφορούν τόκους  για το εξωτερικό χρέος σε ποσοστό άνω του  5% του ΑΕΠ.

Η Κυβέρνηση αποφάσισε με τόλμη όχι μόνο να μην αποκρύψει την πραγματικά δυσχερή κατάσταση αλλά να θέσει στόχους για να ανατραπεί οριστικά αυτό το περιβάλλον που δημιουργεί αβεβαιότητα και ανησυχία στους έλληνες πολίτες.

Πρώτος  και κύριος στόχος είναι η διόρθωση των δημοσιονομικών και εξωτερικών ανισορροπιών, προκειμένου να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη. Δυστυχώς το κόστος χρηματοδότησης της οικονομίας της χώρας  θα συνεχίσει αναπόφευκτα να είναι υψηλό για ορισμένο χρονικό διάστημα. Η πρόκληση της ταυτόχρονης αντιμετώπισης της ανάγκης για διόρθωση των δημοσιονομικών ανισορροπιών σε συνδυασμό με το υψηλό κόστος χρηματοδότησης απαιτεί μια ριζικά διαφορετική οικονομία. Απαιτείται νέος προσανατολισμός της οικονομίας της Ελλάδας για μια δυναμική ανάπτυξη και απασχόληση μέσω των αναγκαίων, όσο ποτέ άλλοτε, δυναμικών μεσοπρόθεσμων δημοσιονομικών και διαρθρωτικών πολιτικών.

Η Κυβέρνηση εκτιμά ότι απαιτείται μία εκτεταμένη περίοδος προσαρμογής, στην οποία αρχικά ο ρυθμός ανάπτυξης του πραγματικού ΑΕΠ θα περιοριστεί κατά το 2010-2011, αλλά αναμένεται να ανακάμψει σταδιακά στη συνέχεια. Αν και η σημαντική προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης επιβαρύνει αρχικά την οικονομική δραστηριότητα, αναμένεται ότι το σύνολο των μέτρων που έχουν σχεδιασθεί (εμπροσθοβαρή δημοσιονομικά μέτρα και  ισχυρό μεσοπρόθεσμο οικονομικό πρόγραμμα σε συνδυασμό με διεξοδικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις) δημιουργούν  τις συνθήκες για την επιστροφή σε θετική ανάπτυξη από το 2012 και μετά. Απαραίτητος σημαντικός όρος για την επιτυχία της προσπάθειας αυτής είναι να μειωθεί σημαντικά ο πληθωρισμός κάτω από το μέσο όρο της Ευρωζώνης για να ανακτήσει η χώρα ανταγωνιστικότητα στις τιμές. Μέτρα για τη συγκράτηση των μισθών και των συντάξεων, καθώς και ο περιορισμός των ολιγοπωλιακών δομών για τη μείωση των υψηλών περιθωρίων κέρδους σε ορισμένους κλάδους , λειτουργούν θετικά στην κατεύθυνση αυτή. Ακολούθως αναμένεται να μειωθεί σταδιακά στο μεσοπρόθεσμο διάστημα και το εξωτερικό έλλειμμα. Στόχος είναι να βελτιωθούν οι εξαγωγές και να μειωθεί η εξάρτηση της οικονομίας μας από τις εισαγωγές.

Για να υλοποιηθεί αποτελεσματικά η στρατηγική της κυβέρνησης θα γίνει χρήση όλων των διαθέσιμων δημοσιονομικών, χρηματοπιστωτικών και διαρθρωτικών πολιτικών. Η οικονομία της χώρας έχει απόλυτη ανάγκη από ένα ισχυρό και βιώσιμο πρόγραμμα προσαρμογής για τη διόρθωση των δημοσιονομικών ανισορροπιών και τη στροφή του χρέους σε καθοδική πορεία στο μεσοπρόθεσμο διάστημα, τη διατήρηση της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος και την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας.

Στο πλαίσιο  αυτό συνεπώς η δημοσιονομική  προσαρμογή γίνεται ο ακρογωνιαίος λίθος του προγράμματος, προκειμένου να τεθεί ο λόγος του χρέους προς ΑΕΠ σε καθοδική πορεία από το 2013 και έπειτα, και να διατηρηθεί και μετά το πρόγραμμα μέσω της επίτευξης σημαντικών πρωτογενών πλεονασμάτων (τουλάχιστον 5% του ΑΕΠ) μέχρι το 2020. Για τη διατήρηση της δημοσιονομικής εξυγίανσης στο μεσοπρόθεσμο διάστημα, η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί να ενδυναμώσει το πλαίσιο δημοσιονομικής πολιτικής και τους θεσμούς που διέπουν τη δημοσιονομική διαχείριση.

Υπό τις  συνθήκες αυτές καθίσταται αναγκαίο να στηριχθεί η προσπάθεια για δημοσιονομική προσαρμογή και επανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, με την κατάλληλη εισοδηματική πολιτική και την πολιτική κοινωνικής προστασίας.  Η προσαρμογή των εισοδημάτων σε βιώσιμα επίπεδα είναι αναγκαία για τη στήριξη της δημοσιονομικής διόρθωσης και της μείωσης του πληθωρισμού σε επίπεδα κάτω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, καθώς και για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας κόστους και τιμών σε μόνιμη βάση. Τα προγράμματα κοινωνικής ασφάλισης πρέπει να ενδυναμωθούν για να αντιμετωπίσουν υποβόσκουσες διαρθρωτικές ανισορροπίες που οφείλονται στη γήρανση του πληθυσμού, καθώς τα κόστη των ασφαλιστικών παροχών στη χώρα αναμένεται να είναι από τα υψηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση με τις υφιστάμενες πολιτικές. Δεδομένου ότι οι μεγαλύτερες υπερβάσεις ετησίως στον προϋπολογισμό προέρχονται συστηματικά από τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης, οι μεταρρυθμίσεις για την περιφρούρηση της βιωσιμότητας του συστήματος  έχουν επείγοντα χαρακτήρα.

Σημαντικό ρόλο  διαδραματίζουν και οι πολιτικές στον χρηματοπιστωτικό τομέα με στόχο τη διατήρηση της σταθερότητας. Παρά το γεγονός ότι τα κεφαλαιακά αποθέματα στο τραπεζικό σύστημα στην παρούσα φάση είναι επαρκή, η Τράπεζα της Ελλάδος και η Κυβέρνηση θα ενισχύσουν και θα αποσαφηνίσουν τα κύρια στοιχεία του ελληνικού εποπτικού πλαισίου και του πλαισίου διαχείρισης χρηματοπιστωτικών κρίσεων, ώστε να βοηθήσουν το τραπεζικό σύστημα στη διάρκεια αυτής της περιόδου χαμηλής ανάπτυξης με στενή παρακολούθηση της ρευστότητας και των μη εξυπηρετούμενων δανείων ανά τράπεζα.

Οι διαρθρωτικές αλλαγές που θα προάγουν την ικανότητα  της οικονομίας να παράγει, να αποταμιεύει  και να εξάγει πρέπει να είναι αποφασιστικής  σημασίας για να επιτευχθεί μεσοπρόθεσμη ανάκαμψη. Ένα φιλόδοξο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων πρόκειται να υλοποιηθεί για τον εκσυγχρονισμό του δημόσιου τομέα, την αύξηση της αποτελεσματικότητας και της ευελιξίας των αγορών προϊόντων και εργασίας, και τη δημιουργία ενός ανοικτού και προσβάσιμου περιβάλλοντος για τους  επενδυτές και για τη μείωση της άμεσης συμμετοχής του δημοσίου στις βιομηχανίες της χώρας.

Η δίκαιη κατανομή του κόστους προσαρμογής  αποτελεί βασική δέσμευση της κυβέρνησης και η προστασία των πιο ευάλωτων και ευπαθών ομάδων της ελληνικής κοινωνίας λαμβάνεται υπόψη στο σχεδιασμό των πολιτικών προσαρμογής. Για το λόγο αυτό προβλέπεται μεγαλύτερη συνεισφορά από όσους δεν είχαν μέχρι σήμερα επιβαρυνθεί με το μερίδιο που τους αναλογεί.

Ο προσδιορισμός  των στόχων δημοσιονομικής εξυγίανσης αποτελεί και περιεχόμενο του Μνημονίου Συνεννόησης, το οποίο συμφωνήθηκε στις 3 Μαΐου 2010 μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για λογαριασμό των κρατών μελών της Ευρωζώνης και της Ελληνικής Δημοκρατίας. Το Μνημόνιο απετέλεσε  τη βάση συμφωνίας για την ενεργοποίηση του Μηχανισμού Στήριξης από τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης και του Μηχανισμού χρηματοδότησης άμεσης ετοιμότητας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Ειδικότερα  επί του άρθρου πρώτου

α) Σύμβαση  Δανειακής Διευκόλυνσης
Μετά την από 23 Απριλίου 2010 αίτηση της Ελλάδας για χρηματοδότηση μέσω διμερών δανείων από τα υπόλοιπα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ σε συνέχεια της Δήλωσης των Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων της ζώνης του ευρώ της 25ης Μαρτίου 2010 και της Δήλωσης της Ευρωομάδας της 11ης Απριλίου 2010, τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης, αποφάσισαν στις 2 Μαΐου 2010 να παρέχουν στήριξη σταθερότητας στην Ελλάδα, σε διακυβερνητικό πλαίσιο, μέσω κοινά οργανωμένων διμερών δανείων. Τα δάνεια αυτά χορηγούνται σε συνδυασμό με τη χρηματοδότηση από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ.) βάσει του Διακανονισμού Χρηματοδότησης Άμεσης Ετοιμότητας του Δ.Ν.Τ. Για το λόγο αυτό αποφασίστηκε στις 5 Μαΐου 2010 από τους εκπροσώπους των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ανατεθούν στην Επιτροπή καθήκοντα συντονισμού και διαχείρισης των συντονισμένων διμερών δανείων, όπως ορίζονται στη Συμφωνία μεταξύ των Πιστωτών, που συνάφθηκε στις 8 Μαΐου 2010, ασκώντας όλες τις λειτουργίες, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτή τη Σύμβαση μέσω της Επιτροπής.

Αντίστοιχα  η Ελλάδα αναλαμβάνει τη δέσμευση να εφαρμόσει τα μέτρα για την  επιτήρηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και τις κατευθυντήριες γραμμές  της οικονομικής πολιτικής με βάση τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου δυνάμει των άρθρων 126(9) και 136 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία προβλέπονται στο Μνημόνιο Συνεννόησης που συστατικά του μέρη είναι το Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής πολιτικής, το Μνημόνιο στις συγκεκριμένες προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής και το Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης, όπως μπορεί κατά διαστήματα  να τροποποιείται ή/ και να συμπληρώνεται. Η διαθεσιμότητα του πρώτου δανείου εξαρτήθηκε από την υπογραφή του Μνημονίου Συνεννόησης και την έναρξη ισχύος της παρούσας Σύμβασης, ενώ η διαθεσιμότητα των επόμενων δανείων εξαρτάται από τη θετική απόφαση των υπολοίπων κρατών μελών της Ευρωζώνης μετά από διαβούλευση με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) για την εφαρμογή των συμφωνηθέντων με βάση τα παραπάνω.
Η Επιτροπή ανοίγει έναν λογαριασμό στο όνομα των υπολοίπων Κρατών Μελών της Ευρωζώνης στην ΕΚΤ, που χρησιμοποιείται για την διενέργεια όλων των πληρωμών εκ μέρους τους και εκ μέρους της Ελλάδας, ενώ η Ελλάδα έχει ορίσει την Τράπεζα της Ελλάδας ως αντιπρόσωπό της για τους σκοπούς της Σύμβασης αυτής. Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας έχει ορίσει τον χρηματοπιστωτικό όμιλο KfW ως δανειστή για λογαριασμό της Γερμανίας, που υπόκειται στις οδηγίες, τελεί υπό την εγγύηση και ενεργεί για το δημόσιο συμφέρον της Γερμανίας.

Στο άρθρο 1 ορίζεται το ύψος της διαθέσιμης δανειακής διευκόλυνσης προς την Ελλάδα που ανέρχεται σε ποσό ύψους μέχρι ογδόντα δις Ευρώ και η αναληφθείσα δέσμευση για κάθε κράτος μέλος της Ευρωζώνης.  Καθορίζονται τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των δανειστών (άρθρο 2 ), οι διαδικασίες ανάληψης, ο προσδιορισμός του καθαρού ποσού εκταμίευσης και οι αναγκαίοι όροι για τις αναλήψεις, τη διαθεσιμότητα και τις εκταμιεύσεις (άρθρο 3) καθώς και οι εκατέρωθεν εγγυήσεις και υποχρεώσεις (άρθρο 4). Στη συνέχεια προσδιορίζεται το επιτόκιο, τα κόστη και οι δαπάνες, ο τρόπος και οι διαδικασίες αποπληρωμής, πρώιμης αποπληρωμής, υποχρεωτικής αποπληρωμής ή και ακύρωσης καθώς και οι πληρωμές (άρθρα 5, 6 και 7). Οι λόγοι καταγγελίας των αντισυμβαλλομένων, οι σχετικές υποχρεώσεις για επιθεωρήσεις, πρόληψης της απάτης και ελέγχους της Επιτροπής, οι απαιτούμενες γνωστοποιήσεις εκ μέρους των συμβαλλομένων, η δυνατότητα και οι προϋποθέσεις για την εκχώρηση και μεταβίβαση δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των δανειστών περιλαμβάνονται επίσης στην εν λόγω Σύμβαση.
     
Η Σύμβαση  παραπέμπει στο κείμενο της Συμφωνίας  μεταξύ των Πιστωτών, δηλαδή της  Συμφωνίας για την παροχή στην Ελλάδα στήριξης σταθερότητας μέσω των κοινά οργανωμένων διμερών δανείων, η οποία προηγήθηκε της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης, προκειμένου να ρυθμίσουν τις μεταξύ τους σχέσεις.
Συγκεκριμένα, με την Συμφωνία αυτή καθορίστηκε ο τρόπος με τον οποίο κάθε δανειστής δεσμεύεται από την Σύμβαση, ορίστηκε η Επιτροπή ως εκπρόσωπός τους ως προς την οργάνωση και διαχείριση των Δανείων, εξουσιοδοτήθηκε επίσης, η Επιτροπή να ανοίξει λογαριασμό στην ΕΚΤ στο όνομα των δανειστών για τη δι, ενέργεια όλων των πληρωμών, καθορίστηκε η διαδικασία έγκρισης της εκταμίευσης των δανείων αλλά και ο τρόπος διεξαγωγής της, προβλέφθηκε ο τρόπος υπολογισμού των τόκων αλλά και η διαδικασία ανακατανομής των συμμετοχών τους. Ως διάρκεια της εν λόγω Συμφωνίας ορίστηκε η τελική εξόφληση των ποσών της Συμφωνίας Δανειακής Διευκόλυνσης και πάντως όχι πέραν του τριετούς προγράμματος που προβλέπει το Μνημόνιο Συνεννόησης.
Επίσης  η Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης παραπέμπει  στο κείμενο του  Μνημονίου Συνεννόησης.

Επί του άρθρου δεύτερου
Με την  απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 9ης Μαΐου 2010 αποφασίστηκε η θεσμοθέτηση ενός Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης. Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης (ΕΜΣ) αποτελεί καρπό της καθυστερημένης αλλά αναπόφευκτης συνειδητοποίησης από τα κράτη μέλη της Ε.Ε., και ιδίως από τη Γερμανία, του γεγονότος ότι η κρίση πληρωμών της Ελλάδας δεν ήταν μεμονωμένο και δυνάμενο ανεξάρτητης αντιμετώπισης ζήτημα που οφειλόταν αποκλειστικά στην κακοδιαχείριση της συγκεκριμένης χώρας, αλλά προάγγελλος γενικότερων αναταράξεων στην ευρωζώνη, με ρίζες στην αναντιστοιχία των οικονομικών δομών μεταξύ ευρωπαϊκού Βορρά και ευρωπαϊκού Νότου, που κινδύνευε να αποσταθεροποιήσει το Ευρώ και να έχει μεσοπρόθεσμα καταστροφικές συνέπειες για όλα τα κράτη μέλη.

Η πρωτοφανής αυτή κατάσταση έκανε εμφανές  ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας και  Ανάπτυξης με τα ονομαστικά του κριτήρια και τις ασφυκτικές κυρώσεις που  προβλέπει για τις αποκλίνουσες από τα κριτήρια αυτά χώρες, δεν επαρκεί προκειμένου να εξασφαλιστεί η δημοσιονομική σταθερότητα και η ισόρροπη ανάπτυξη στην ευρωζώνη και στο σύνολο της ΕΕ. Χρειάζονται χρηματοδοτικές παρεμβάσεις μεγάλου βεληνεκούς, στενή παρακολούθηση των προϋπολογισμών των κρατών μελών, ευρύτερος και εντονότερος συντονισμός των οικονομικών τους πολιτικών και προοπτικά άσκηση κοινής δημοσιονομικής πολιτικής με φορολογική εναρμόνιση και έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης αποτελεί πρώτη και ατελή απάντηση στα παραπάνω αδιέξοδα. Θέτει για τρία χρόνια στη διάθεση των πλέον ευάλωτων εταίρων 60 δις Ευρώ από τα αποθέματα του κοινοτικού προϋπολογισμού (που παραμένει, έτσι κι αλλιώς εξαιρετικά ανεπαρκής), άλλα 440 δις Ευρώ από τα κράτη μέλη της ευρωζώνης και 250 δις Ευρώ από το ΔΝΤ, συνολικά δηλαδή το σημαντικό ποσό των 750 δις Ευρώ, το οποίο συνιστά την ασπίδα απέναντι στις κερδοσκοπικές ορέξεις των αγορών εναντίον των χωρών που θα βρεθούν σε επισφαλή θέση. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης ακολουθεί σχεδόν κατά γράμμα τον αντίστοιχο ελληνικό μηχανισμό των 110 δις. Μακριά από το να αποτελεί άνευ όρων παράδοση στις επιταγές ξένων κέντρων, όπως άκριτα έσπευσαν να καταγγείλουν ορισμένοι, η συνολική αυτή επιστράτευση σχεδόν ενός τρισεκατομμυρίου Ευρώ, με τις προϋποθέσεις επιτήρησης και ελέγχων που τη συνοδεύουν, συνιστά εμβρυακή μορφή μιας μελλοντικής κοινής ευρωπαϊκής δημοσιονομικής πολιτικής, η οποία θα αποτελέσει κρίσιμο βήμα στην πολιτική ενοποίηση της γηραιάς ηπείρου, χωρίς την οποία είναι αδύνατο να επιβιώσουμε στο σύγχρονο κόσμο.

Η χώρα μας που έχει ήδη χρηματοδοτηθεί και θα χρηματοδοτείται για μία τριετία από τη δανειακή διευκόλυνση που εγκρίθηκε τον περασμένο μήνα, δεν θα συμμετάσχει άμεσα στον ευρωπαϊκό μηχανισμό, ή ακριβέστερα θεωρείται ότι έχει ήδη συμμετάσχει, εφόσον ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης αποτελεί συνέχεια και προέκταση του ελληνικού. Θα συμμετάσχει βέβαια στο νομικό πρόσωπο που θα τον υλοποιήσει και ευελπιστούμε ότι θα συμμετάσχουμε πλήρως στο μέλλον όταν θα έχουμε βγει από την κρίση, θα έχουμε εκπληρώσει τις αναληφθείσες υποχρεώσεις μας και θα ζούμε πλέον σε μια Ε.Ε. που δεν θα αρκείται σε προσωρινά μέτρα δημοσιονομικής σταθεροποίησης, αλλά θα έχει χαράξει κοινή και μόνιμη δημοσιονομική πολιτική.

Με το άρθρο δεύτερο παρέχεται η  εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών να εκπροσωπεί την Ελλάδα και να υπογράφει κάθε σχετικό μνημόνιο συνεργασίας, συμφωνία ή σύμβαση δανεισμού, διμερή ή πολυμερή, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, και να συμμετέχει σε όλες τις διαδικασίες του υπό ολοκλήρωση Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης.     

Επί του άρθρου τρίτου 
Με το άρθρο Τρίτο ορίζεται η έναρξη ισχύος του νόμου.

Επισημαίνεται ότι με το ν. 3845/2010 παρασχέθηκε εξουσιοδότηση για την υπογραφή των δανειακών συμβάσεων στον Υπουργό Οικονομικών , ενώ με τον ίδιο νόμο, όπως συμπληρώθηκε με το ν. 3847/2010, ορίσθηκε ότι οι δανειακές συμβάσεις ισχύουν από την ημερομηνία υπογραφής τους, προκειμένου να καταστεί δυνατή η έγκαιρη εκταμίευση της πρώτης δόσης του δανείου. 
Αυτά  επιδιώκονται με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου και παρακαλείται η Εθνική Αντιπροσωπεία για την ψήφισή του.

Αθήνα  3   Ιουνίου 2010
Ο  ΥΠΟΥΡΓΟΣ  ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ




https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRqNJlwKNWQujD4o4uy3S6EvHtvnk4kGhfs1CTFVP1IUAt2yd2FWLKp2y8iie5C5qvJkVuiJP8lpVu4o6C6qyu3bYJmhueJ83pjFjeeKGwoYZuvPpqXjqK1q9JBEbcT9GaQ_clP2YpCXA/s1600/divider.gif


ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ

Συζήτηση με θέμα:

Η Δανειακή Σύμβαση μεταξύ Ελλάδας - κρατών μελών Ευρωζώνης και
η Εθνική μας Κυριαρχία


Έτος: 2010


Την αντισυνταγματικότητα του προς ψήφιση σήμερα μνημονίου επισημαίνουν με κοινή γραπτή δήλωσή τους πέντε καθηγητές του Συνταγματικού Δικαίου στα Ελληνικά Πανεπιστήμια. Το πλήρες κείμενο της δήλωσης έχει ως εξής: 

 

ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ

Των καθηγητών Συνταγματικού Δικαίου

Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών
Ανδρέα Δημητρόπουλου,  
Ομότιμου Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών
Γιώργου Κασιμάτη,  
Καθηγητή Πανεπιστημίου Θράκης
Γιώργου Κατρούγκαλου,

Καθηγητή Παντείου Πανεπιστημίου
Ηλία Νικολόπουλου ,  
Καθηγητή Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Κώστα Χρυσόγονου,


Αισθανόμαστε την υποχρέωση να επισημάνουμε προς τη Βουλή και τον ελληνικό λαό ότι το κείμενο, το οποίο καλείται σήμερα να ψηφίσει η λαϊκή αντιπροσωπεία, παραβιάζει κατάφωρα θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος και του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου για τους λόγους που ακολουθούν:


1. Η παρούσα Βουλή εκλέχθηκε τον Οκτώβριο του 2009 κάτω από εντελώς διαφορετικές πολιτικές προϋποθέσεις και η λαϊκή εντολή προς αυτή, κατά την έννοια του άρθρου 41 του Συντάγματος, ήταν διαμετρικά αντίθετη από όσα προβλέπει τώρα το κατατεθειμένο κείμενο. Λείπει, συνεπώς, η δημοκρατική νομιμοποίηση για την ψήφισή του.
2. Το περιεχόμενο του κειμένου, που καλείται να ψηφίσει η Βουλή είναι προϊόν οικονομικού και πολιτικού εκβιασμού, εκ μέρους των εκπροσώπων των δανειστών, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου (άρθρο 52 της Διεθνούς Σύμβασης της Βιέννης του 1969).
3. Το κείμενο που κατατέθηκε για ψήφιση δεν αποτελεί κατά το Σύνταγμα ούτε σχέδιο νόμου, δεδομένου ότι δεν περιλαμβάνει διατάξεις νομοθετικού περιεχομένου ούτε σχέδιο νόμου κυρωτικού διεθνούς σύμβασης, δεδομένου ότι δεν περιέχει το υπογεγραμμένο κείμενο της διεθνούς σύμβασης. Πρόκειται για κείμενο προγράμματος, που επιχειρείται να δεσμεύσει ανεπίτρεπτα επί δεκαετίες το μέλλον της χώρας. Παρουσιαζόμενο, συνεπώς, ως δεσμευτικό κείμενο νόμου, παραβιάζει την αντιπροσωπευτική αρχή και την κατά το Σύνταγμα άσκηση της νομοθετικής λειτουργίας (άρθρο 26 Σ).
4. Το κείμενο επιχειρείται να υπερψηφιστεί κατά παράβαση του άρθρου 29 του Συντάγματος, στο βαθμό που επιβάλλεται κομματική πειθαρχία χωρίς προηγούμενη εσωτερική ψηφοφορία και απόφαση συλλογικών κομματικών οργάνων.
5. Η πρόβλεψη ότι οι νέες δανειακές συμβάσεις θα ισχύουν από την υπογραφή τους, χωρίς κύρωση από την Βουλή, παραβιάζει τα άρθρα 28 παρ. 2 και 36 παρ. 2 του Συντάγματος, καθώς και το διεθνές δίκαιο.
6. Οι συνταγματικές και οι διεθνούς δικαίου εγγυήσεις σεβασμού και προστασίας της εθνικής κυριαρχίας προσβάλλονται επιπλέον:
(α) Με την επανάληψη –όπως και στη Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης της 10.5.2010- της ρήτρας παραίτησης από τις ασυλίες της εθνικής κυριαρχίας,
(β) με τον υπερδανεισμό της χώρας και την άμεση στέρηση της δυνατότητας ικανοποίησης των βασικών αναγκών του ελληνικού λαού και της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ελλήνων πολιτών,
(γ) με τη σώρευση «επαχθούς» δανεισμού και
(δ) με την εφαρμογή του αγγλικού δικαίου και όχι του δημοσίου διεθνούς δικαίου που διέπει τις διεθνείς συμβάσεις των κρατών. Συνεπώς, το κείμενο που καλείται η Βουλή να ψηφίσει παραβιάζει στον πυρήνα τους τις συνταγματικές εγγυήσεις της εθνικής κυριαρχίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατικής αρχής (άρθρο 1 του Συντάγματος).
7. Τα μέτρα που προβλέπει το προς ψήφιση κείμενο ότι θα επιβληθούν στον ελληνικό λαό παραβιάζουν τις αρχές της ισότητας των βαρών, του κοινωνικού κράτους δικαίου (άρθρα 4 παρ. 5 και 25 παρ. 1 του Συντάγματος) και τις εγγυήσεις των κοινωνικών δικαιωμάτων των Ελλήνων (άρθρα 22 και 23 του Συντάγματος). Παραβιάζουν επίσης θεμελιώδεις εγγυήσεις της Συνθήκης της Λισαβόνας (του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων) και του διεθνούς δικαίου, καθώς και εγγυήσεις του διεθνούς εργατικού δικαίου.

Η ψήφιση του νομοσχεδίου συνιστά, συνεπώς, εκτροπή από τη συνταγματική, την ευρωπαϊκή και τη διεθνή νομιμότητα.
 
Δημοσιεύτηκε 12/02/2012



https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRqNJlwKNWQujD4o4uy3S6EvHtvnk4kGhfs1CTFVP1IUAt2yd2FWLKp2y8iie5C5qvJkVuiJP8lpVu4o6C6qyu3bYJmhueJ83pjFjeeKGwoYZuvPpqXjqK1q9JBEbcT9GaQ_clP2YpCXA/s1600/divider.gif


Οι Συμφωνίες Δανεισμού της Ελλάδας και οι Παραβιάσεις Θεμελιωδών Αρχών και Δικαιωμάτων
Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών
του
Γιώργου Ι. Κασιμάτη

__


Σχετικά με το ανωτέρω θέμα, ακολουθεί ραδιοφωνική συνέντευξη του κ. Κασιμάτη,
στα παρακάτω video







https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRqNJlwKNWQujD4o4uy3S6EvHtvnk4kGhfs1CTFVP1IUAt2yd2FWLKp2y8iie5C5qvJkVuiJP8lpVu4o6C6qyu3bYJmhueJ83pjFjeeKGwoYZuvPpqXjqK1q9JBEbcT9GaQ_clP2YpCXA/s1600/divider.gif




https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRqNJlwKNWQujD4o4uy3S6EvHtvnk4kGhfs1CTFVP1IUAt2yd2FWLKp2y8iie5C5qvJkVuiJP8lpVu4o6C6qyu3bYJmhueJ83pjFjeeKGwoYZuvPpqXjqK1q9JBEbcT9GaQ_clP2YpCXA/s1600/divider.gif



ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΣΧΟΛΗ ΝΟΜΙΚΗΣ



 
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRqNJlwKNWQujD4o4uy3S6EvHtvnk4kGhfs1CTFVP1IUAt2yd2FWLKp2y8iie5C5qvJkVuiJP8lpVu4o6C6qyu3bYJmhueJ83pjFjeeKGwoYZuvPpqXjqK1q9JBEbcT9GaQ_clP2YpCXA/s1600/divider.gif



Κάτεβάστε το εδώ
Το Μνημόνιο– Ο Μηχανισμός Στήριξης – Σύμβαση Δανειακής διευκόλυνσης– Η Σύμβαση– 20 Μαίου 2010

Δείτε επίσης την Κύρωση από την ελληνική Βουλή του Μνημονίου εδώ
Το Μνημόνιο– Ο Μηχανισμός στήριξης της Ελληνικής οικονομίας – Νόμος 3845 – ΦΕΚ 65/Α/6-5-2010– Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη−μέλη της Ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.


και εδώ
Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών (ΔΣΑ) – Το άρθρο 14 παράγραφος 5 του Μνημονίου, παραδίδει με μια υπογραφή την έθνική μας κυριαρχία. Η δανειακή σύμβαση είναι ΕΚΝΟΜΗ.
Το χειρότερο και μειοδοτικό σημείο του μνημονίου βρίσκεται στο άρθρο 14.5 όπου η Ελλάδα παραιτείται σε τωρινό, αλλά και μελλοντικό χρόνο, από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά την ίδια και τα περιουσιακά της στοιχεία.!!! Πλήρης δήλαδη υποθήκευση της χώρας και εκποίηση του Εθνικού πλούτου.

 
ΑΡΘΡΟ 14 – ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

5.  Με την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή, και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος.

‘Επίσης το Μνημόνιο υπογράφει μόνο ο Υπουργός των Οικονομικών Παπακωνσταντίνου! Από πότε έχει δικαίωμα ένας μόνο Υπουργός ( ή έστω και μια ολόκληρη Κυβέρνηση) να υποθηκεύει και να ξεπουλάει την Χώρα;
Και δεν φτάνει αυτό οι δανειστές μας επέβαλαν και τον όρο μέχρις ότου εξοφληθεί το σύνολου του ποσού και όλων των τόκων, να μην προβούμε σε καμμία άλλη υποθήκη ή ενέχυρο της κρατικής περιουσίας σε κάποιον άλλο δανειστή. Υποθήκευση λοιπόν και μάλιστα αποκλειστική στους συγκεκριμένους δανειστές. !!!

ΑΡΘΡΟ 4 – ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ, ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ

2. Υποχρεώσεις

 Ο Δανειολήπτης δεσμεύεται, έως ότου όλο το κεφάλαιο της παρούσας Σύμβασης να έχει επιστραφεί πλήρως και όλοι οι τόκοι και τα πρόσθετα ποσά, αν υπάρχουν, στο πλαίσιο της παρούσας Σύμβασης, να έχουν πλήρως εξοφληθεί:

α. Με εξαίρεση τα βάρη που απαριθμούνται στις παραγράφους(1) έως (6) κατωτέρω:

     i. να μην εξασφαλίσει με υποθήκη , ενέχυρο ή άλλο βάρος πάνω στην ίδια περιουσία ή στα έσοδα, τυχόν υφιστάμενο ή μελλοντικό Σχετικό Χρέος και οποιαδήποτε εγγύηση ή αποζημίωση δίδονται επί αυτού, εκτός εάν τα Δάνεια την ίδια στιγμή διαμοιράζονται ισότιμα (pari passu) και αναλογικά (pro rata) έχοντας την ίδια διασφάλιση· και

    ii. να μην χορηγήσει σε οποιονδήποτε άλλο πιστωτή ή κάτοχο του δημόσιου χρέους, προτεραιότητα σε σχέση με τους Δανειστές
 

Εμείς λοιπόν δεσμευόμαστε για τα πάντα, προσφερόντας γη και ύδωρ, για ένα δάνειο που είναι πιθανό και όχι βέβαιο και δεν είναι καν δεσμευτικό για τους δανειστές μας. Όποια στιγμή θέλουν μπορούν να ‘αποχωρήσουν από την δανειοδότησή μας, είτε λόγο δικής μας υπαιτιότητας, είτε λόγο δικής τους βούλησης ή αδυναμίας.

ΑΡΘΡΟ 4 – ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ, ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ

1. Παραδοχές

 Ο Δανειολήπτης αναγνωρίζει και εγγυάται στους Δανειστές κατά την Ημερομηνία (έναρξης ισχύος) της παρούσας Σύμβασης καθώς και για κάθε Ημερομηνία Πληρωμής Τόκων ότι:

α. κάθε Δάνειο αποτελεί μια χωρίς εξασφάλιση, άμεση, ανεπιφύλακτη, μη εξαρτημένη και γενική υποχρέωση του Δανειολήπτη και έχει σειρά προτεραιότητας τουλάχιστον ισότιμη (pari passu) με όλα τα άλλα υφιστάμενα και μελλοντικά χωρίς εξασφάλιση και μη εξαρτημένα δάνεια και υποχρεώσεις του Δανειολήπτη, που απορρέουν από το υφιστάμενο ή μελλοντικό του Σχετικό Χρέος, όπως ορίζεται στο Άρθρο 8 (1) (ζ) κατωτέρω

ΑΡΘΡΟ 3 – ΑΝΑΛΗΨΕΙΣ, ΚΑΘΑΡΟ ΠΟΣΟ ΕΚΤΑΜΙΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟΙ ΟΡΟΙ

7.  Ο Δεσμευόμενος Δανειστής δεν υποχρεούται να συμμετέχει σε ένα Δάνειο, αν ισχύουν οι προϋποθέσεις του Άρθρου 5(7) και παρά τα μέτρα που προτείνονται από την Ομάδα Εργασίας του Ευρώ.

ΑΡΘΡΟ 8 – ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ

1. Οι Δανειστές μπορούν με γραπτή ειδοποίηση (που επιδίδεται από την Επιτροπή ενεργώντας εκ μέρους τους) (και ενεργώντας σύμφωνα με τους όρους της Συμφωνίας μεταξύ των Πιστωτών) προς τον Δανειολήπτη, να ακυρώσουν τη Δανειακή Διευκόλυνση και/ή να απαιτήσουν το ανεξόφλητο κεφάλαιο των Δανείων ως άμεσα απαιτητό και πληρωτέο, μαζί με τους δεδουλευμένους τόκους,

ΑΡΘΡΟ 2 – ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ

1. Οι υποχρεώσεις του κάθε Δανειστή σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση είναι ατομικές. Αδυναμία ενός Δανειστή να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από τη Σύμβαση, δεν επηρεάζει τις υποχρεώσεις οποιουδήποτε άλλου Δανειστή σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση. Κάθε Δανειστής δεν ευθύνεται για τις υποχρεώσεις άλλου Δανειστή που απορρέουν από την παρούσα Σύμβαση.

2. Τα δικαιώματα του κάθε Δανειστή που απορρέουν από ή σχετίζονται με την παρούσα Σύμβαση, είναι διακριτά και ανεξάρτητα δικαιώματα και κάθε χρέος του Δανειολήπτη που απορρέει από τη Σύμβαση αυτή προς έναν Δανειστή, αποτελεί ένα διακριτό και ανεξάρτητο χρέος. Ο Δανειολήπτης οφείλει να μην δίνει προτεραιότητα σε έναν Δανειστή έναντι των άλλων Δανειστών.

Το χρέος δηλαδή και ο δανεισμός δεν θεωρείται συνολικό, αλλά απαρτίζεται από ανεξάρτητα και διακριτά τμήματα, που δίνουν το δικαίωμα στον εκάστοτε δανειστή, να διακόψει αυτοβούλως την δανειοδότησή μας. !!!

Εμείς δηλαδή δεσμευόμαστε για τα πάντα, ενώ αυτοί ούτε καν για το αν θα μας καταβάλλουν το ποσό. !!!

Στήν επικεφαλίδα του Μνημονίου – Μηχανισμού στήριξης βλέπουμε την Ελληνική Δημοκρατία ως δανειολήπτη καί αντιπρόσωπό της, την Τράπεζα της Ελλάδος.

Σαν δανειστές ορίζονται oι : Βέλγιο, Ιρλανδία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Κύπρος, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Κάτω Χώρες (Ολλανδία), Αυστρία, Πορτογαλία, Σλοβενία, Σλοβακία, Φινλανδία, και η Τράπεζα KfW εκ μέρους τού Γερμανικού Κράτους, και όχι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας απ’ ευθείας. !!!

Η τραπεζική ομάδα KfW είναι μια γερμανική κρατική τράπεζα ανάπτυξης, που εδρεύει στη Φρανκφούρτη. Το όνομά του προέρχεται αρχικά από Kreditanstalt für Wiederaufbau, σημαίνοντας το πιστωτικό ίδρυμα αναδημιουργίας. Δημιουργήθηκε το 1948 μετά από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ως τμήμα του σχεδίου Marshall.

Στίς 15 Σεπτεμβρίου 2008, η  KfW μετέφερε 350.000.000 Ευρώ (500.000.000 δολλάρια) στήν Lehman Brothers λίγες ώρες πριν η δεύτερη κηρύξει πτώχευση. !!! ‘Ετσι η Τράπεζα κέρδισε από τα μ.μ.ε. τον τίτλο της πιο ” ηλίθιας ” Τράπεζας, ενώ ‘εκρεμμούν έρευνες γιά ποινικές ευθύνες γία ‘εγκληματικές ‘ενέργεις ‘ανωτέρων υπαλλήλων της. !!!

http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,3659009,00.html
 

Επίσης οι δανειστές μπορούν να μεταβιβάσουν μέρος της όφειλής μας ( μέχρι 99.9 % ; ) κατά το δοκούν. Δηλαδή, απο άλλον θα δανειστούμε και σε άλλον θα τα χρώσταμε ίσως στο μέλλον, και κάποιος άλλος θα κινήσει διαδικασίες κατάσχεσης της Κρατικής Περιουσίας, αν χρειαστεί. !!!

ΑΡΘΡΟ 2 – ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ

4. Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του άρθρου 2 (3) ανωτέρω, ένας Δανειστής έχει το δικαίωμα να εκχωρήσει ή/και να μεταβιβάσει:

(α) μέρος (αλλά όχι το σύνολο) των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεών του που απορρέουν από ένα Δάνειο στο πλαίσιο της ανακατανομής των συμμετοχών των Δανειστών (όπως ορίζεται στο Άρθρο 3 (6) κατωτέρω) μεταξύ τους όπως προβλέπεται στο Άρθρο 6 της Συμφωνίας μεταξύ των Πιστωτών, ή

(β) οποιοδήποτε από τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του, τα οποία απορρέουν από ένα Δάνειο, στο Κράτος Μέλος που είναι ο εγγυητής του.

ΑΡΘΡΟ 13 – ΕΚΧΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ


2. Παρά το ανωτέρω Άρθρο 13(1), κάθε εκχώρηση και μεταβίβαση δικαιωμάτων και υποχρεώσεων κάποιου Δανειστή σύμφωνα με το Άρθρο 2(4)(β) τίθεται σε ισχύ χωρίς να χρειάζεται προηγούμενη γραπτή συναίνεση όλων των Δανειστών. Όσον αφορά δε τους τόκους και τα πανοτόκια δείτε ενδεικτικά εδώ

ΑΡΘΡΟ 5 –  ΕΠΙΤΟΚΙΟ, ΚΟΣΤΗ ΚΑΙ ΔΑΠΑΝΕΣ.

 
Αν ο Δανειολήπτης δεν είναι σε θέση να καταβάλει οποιοδήποτε απαιτητό ποσό σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση κατά την ημερομηνία οφειλής, ο Δανειολήπτης οφείλει να καταβάλει επιπλέον τόκο υπερημερίας επί αυτού του ποσού (ή, ανάλογα με την περίπτωση, επί του ποσού εκείνου που για τον τρέχοντα χρόνο θα ήταν απαιτητό και μη καταβληθέν) στους Δανειστές από την ημερομηνία που κατέστη απαιτητό έως την ημερομηνία της πραγματικής συνολικής πληρωμής, υπολογιζόμενο σε διαδοχικές τοκοφόρους περιόδους (κάθε μιας περιόδου με τέτοια διάρκεια την οποία οι Δανειστές μπορεί αναλόγως να επιλέγουν, αρχής γενομένης της πρώτης περιόδου από την αντίστοιχη ημερομηνία που καθίσταται απαιτητό, και όπου αυτό είναι δυνατόν, η διάρκεια μιας τέτοιας περιόδου θα φθάνει στη μία εβδομάδα) με ετήσιο επιτόκιο επί του υπερήμερου ποσού το οποίο υπερβαίνει κατά 200 μονάδες βάσης το Επιτόκιο που θα ήταν πληρωτέο, αν το υπερήμερο ποσό, κατά τη διάρκεια της περιόδου της αδυναμίας πληρωμής, αποτελούσε υφιστάμενο Δάνειο

 Αν η αδυναμία πληρωμής συνεχίζεται, αυτό το επιτόκιο επαναπροσδιορίζεται σύμφωνα με τους όρους του παρόντος Άρθρου 5 (5) την τελευταία ημέρα κάθε τέτοιας τοκοφόρου περιόδου και οι τόκοι που δεν καταβλήθηκαν σύμφωνα με το παρόν Άρθρο και αφορούν προηγούμενες τοκοφόρους περιόδους πρέπει να προστεθούν στο ποσό του τόκου που θα καταβληθεί στο τέλος κάθε τέτοιας τοκοφόρου περιόδου.



https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRqNJlwKNWQujD4o4uy3S6EvHtvnk4kGhfs1CTFVP1IUAt2yd2FWLKp2y8iie5C5qvJkVuiJP8lpVu4o6C6qyu3bYJmhueJ83pjFjeeKGwoYZuvPpqXjqK1q9JBEbcT9GaQ_clP2YpCXA/s1600/divider.gif



Ο πρωθυπουργός εδώ και καιρό ισχυρίζεται ότι στη χώρα πρέπει να γίνει η επανάσταση του αυτονόητου...

Ταυτόχρονα στο Παρίσι, κατά τη συνάντηση που είχε με τον Νικολά Σαρκοζί, συζήτησε το ενδεχόμενο της επιμήκυνσης αποπληρωμής του δανείου από την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ. Σύμφωνα με την Καθημερινή (16/11/2010) ο Γιώργος Παπανδρέου ανέφερε ότι «η επιμήκυνση της αποπληρωμής ελαφραίνει αρκετά το βάρος του χρέους αλλά δίνει και στις αγορές τη βεβαιότητα» ότι θα αποληρωθούν. Αυτό, βέβαια, που παρέλειψε να πει ο πρωθυπουργός είναι ότι επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων με τα κράτη της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ δεν μπορεί να γίνει χωρίς την αντίστοιχη αναθεώρηση και επιμήκυνση της χρονικής διάρκειας του Μνημονίου.
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η Bουλή δεν έχει προχωρήσει στο αυτονόητο, δηλαδή στην κύρωση των δανειακών συμβάσεων Ελλάδας - κρατών Ευρωζώνης - ΔΝΤ. Διαδικασία που εκκρεμεί πλέον επί μήνες.


Το Σχέδιο Νόμου για κύρωση των Δανειακών Συμβάσεων

Στις 3 Ιουνίου 2010 ο υπουργός Οικονομικών έφερε για ψήφιση στη Βουλή το Σχέδιο Νόμου «Κύρωση της από 8 Μαΐου 2010 Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης μεταξύ αφενός μεν της Ελληνικής Δημοκρατίας ως Δανειολήπτη και αφετέρου κρατών-μελών της Ευρωζώνης και του KfW ως δανειστών καθώς και του από 10 Μαΐου Διακανονισμού Χρηματοδότησης Αμέσου Ετοιμότητας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Συμμετοχή της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης». Το εν λόγω Σχέδιο Νόμου (Σ/Ν) κατατέθηκε στη Βουλή στις 4 Ιουνίου 2010 (Το Βήμα, 5/6/2010) και ορίστηκε μάλιστα και αρμόδιος εισηγητής βουλευτής.
Με το πρώτο άρθρο του εν λόγω (Σ/Ν) του υπουργείου Οικονομικών κυρώνονται:
α) η ως άνω Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης (ΣΔΔ) μαζί με τα επτά (7) Παραρτήματά της που υπογράφτηκε στις 8 Μαΐου 2010,
β) η Συμφωνία μεταξύ των Ευρωπαίων Πιστωτών με τα πέντε (5) Παραρτήματά της που υπογράφτηκε στις 8 Μαΐου 2010
γ) το Μνημόνιο Συνεννόησης
δ) ο «Διακανονισμός Χρηματοδότησης Αμέσου Ετοιμότητας που συμφωνήθηκε κατόπιν της από 3 Μαΐου 2010 επιστολής πρόθεσης του υπουργού Οικονομικών και του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας για χρηματοδότηση από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) καθώς και της από 9 Μαΐου 2010 απόφασης της εκτελεστικής Επιτροπής του ΔΝΤ για τη χρηματοδότηση αμέσου ετοιμότητας για την Ελλάδα που κοινοποιήθηκε με την από 11 Μαΐου 2010 επιστολή του ΔΝΤ προς τον υπουργό Οικονομικών».

Τα παραπάνω κείμενα, σύμφωνα με το πρώτο άρθρο του Σ/Ν, φέρονται στη Βουλή για κύρωση στην επίσημη αγγλική γλώσσα και σε μετάφρασή τους στην ελληνική γλώσσα. Όπως προκύπτει από τον ιστότοπο της Βουλής, το εν λόγω Σ/Ν, παρότι η Ελλάδα έχει λάβει ήδη τα δύο πρώτα δάνεια από όλους τους ως άνω δανειστές και διαπραγματεύεται το τρίτο δάνειο για τις αρχές Δεκεμβρίου 2010, εντούτοις μέχρι σήμερα (16/11/2010) εκκρεμεί για συζήτηση και ψήφιση από τη Βουλή!    


Αντισυνταγματική η μη κύρωση της ΣΔΔ από τη Βουλή

Παρότι η Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης έχει εισαχθεί στη Βουλή για κύρωση, εντούτοις προβάλλεται η άποψη ότι δεν είναι απαραίτητη η κύρωσή της αφού η υπογραφή της από τον υπουργό Οικονομικών έγινε με βάση σχετική εξουσιοδότηση του άρθρου 9 Ν. 3847/2010 (ΦΕΚ 67 Α' 11/5/2010).

Ο ισχυρισμός αυτός είναι αβάσιμος για τους παρακάτω λόγους:

Με το Ν. 3845/2010 (ΦΕΚ 65 Α' 6/5/2010) η ελληνική Βουλή με απλή πλειοψηφία ψήφισε τα «μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη-μέλη της Ζώνης του Ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο» και χορήγησε στον υπουργό Οικονομικών εξουσιοδότηση να εκπροσωπεί το Ελληνικό Δημόσιο και να υπογράφει κάθε μνημόνιο συνεργασίας, συμφωνία ή σύμβαση δανεισμού διμερή ή πολυμερή με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προκειμένου να εφαρμοστεί το Μνημόνιο.

Η εξουσιοδότηση αυτή της Βουλής, όπως προκύπτει από την τέταρτη παράγραφο του άρθρου 1 του Ν. 3845/2010, χορηγήθηκε υπό την προϋπόθεση ότι τα «μνημόνια, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις του προηγουμένου εδαφίου θα εισάγονται στη Βουλή για κύρωση». Ο εν λόγω νόμος τέθηκε σε ισχύ όπως προαναφέραμε στις 6/5/2010 και στη συνέχεια στις 8/5/2010 υπογράφηκε η δανειακή σύμβαση Ελλάδας - κρατών Ευρωζώνης και στις 10/5/2010 τέθηκε σε ισχύ η απόφαση του ΔΝΤ με την οποία εγκρίθηκε η χορήγηση δανείου στην Ελλάδα.

Στις 7 Μαΐου 2010 η κυβέρνηση πέτυχε την τροποποίηση της παραγράφου 4 του άρθρου 1 του Ν. 3845/2010 κι έτσι, με το άρθρο 9 του Ν. 3847/2010, η υποχρέωση κύρωσης των μνημονίων, των συμφωνιών και των συμβάσεων τις οποίες εξουσιοδοτήθηκε να υπογράφει ο υπουργός Οικονομικών θα έρχονται πλέον στη Βουλή όχι για κύρωση, αλλά για «συζήτηση και ενημέρωση» και θα «ισχύουν και εκτελούνται από της υπογραφής τους».

Ο εν λόγω νόμος τέθηκε σε ισχύ στις 11 Μαΐου 2010 και ως εκ τούτου δεν αφορά την παραπάνω δανειακή σύμβαση με τις χώρες της Ευρωζώνης, αφού αυτή υπογράφτηκε πριν την 11η Μαΐου 2010. Για το λόγο αυτό θα πρέπει σύμφωνα με τα παραπάνω η Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης να κυρωθεί από τη Βουλή. Άλλωστε ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών συνομολόγησε την υποχρέωση κύρωσης της ΣΔΔ και αυτό αποδεικνύεται τόσο από το ότι κατέθεσε σχετικό Σ/Ν στη Βουλή όσο και από τη σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών που εξέδωσε στις 7/5/2010 όπου επισημαίνεται ότι «όπως, όμως τόνισε σήμερα στη Βουλή ο υπουργός Οικονομικών, όπως είναι πολιτικά αναγκαίο και όπως προέβλεπε η αρχική διατύπωση του νόμου 3845/2010, όλες οι δανειακές και άλλες συναφείς συμβάσεις θα υποβληθούν για κύρωση στη Βουλή. Η πρώτη μάλιστα δανειακή σύμβαση θα κατατεθεί για κύρωση στη Βουλή τις προσεχείς ημέρες».

Περαιτέρω η ως άνω διάταξη του άρθρου 9 Ν. 3847/2010 έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την παράγραφο 2 του άρθρου 36 του Συντάγματος, καθώς από το περιεχόμενο της ΣΔΔ αποδεικνύεται ότι πρόκειται για συνθήκη οικονομικής συνεργασίας και μάλιστα με περιεχόμενο που επιβαρύνει ατομικά τους Έλληνες. Στο πλαίσιο αυτό δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει τυπικός νόμος που να την κυρώνει –και να προβλέπεται αντ’ αυτού απλή συζήτηση και ενημέρωση στη Βουλή–, ενώ οι πράξεις που θα εκδοθούν στην περίπτωση αυτή σε εκτέλεση της ΣΔΔ θεωρούνται ανίσχυρες και δεν παράγουν έννομα αποτελέσματα.
Επισημαίνεται επίσης ότι το άρθρο 36 παρ. 2 του Συντάγματος καθορίζει ρητά ότι «οι συνθήκες για εμπόριο, φορολογία, οικονομική συνεργασία και συμμετοχή σε διεθνείς οργανισμούς ή ενώσεις και όσες άλλες περιέχουν παραχωρήσεις για τις οποίες, σύμφωνα με άλλες διατάξεις του Συντάγματος, τίποτε δεν μπορεί να οριστεί χωρίς νόμο ή οι οποίες επιβαρύνουν ατομικά τους Έλληνες, δεν ισχύον χωρίς τυπικό νόμο που τις κυρώνει».

Η κύρωση της ΣΔΔ θα πρέπει να γίνει μάλιστα με πλειοψηφία των 3/5 του όλου αριθμού των βουλευτών σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ. 2 του Συντάγματος, αφού με αυτή έχει συμφωνηθεί παραχώρηση κυριαρχικών εξουσιών τόσο στην Επιτροπή ως εκπρόσωπο των δανειστών μας στην Ευρωζώνη όσο και στους ίδιους τους δανειστές μας, δηλαδή στις χώρες της Ευρωζώνης. Μάλιστα, υποστηρίζεται και η άποψη από τον συνάδελφο Κ. Χρυσόγονο (ΝοΒ 58/2010) ότι η δανειακή σύμβαση Ελλάδας - κρατών Ευρωζώνης είναι αντισυνταγματική και δεν μπορεί καν να κυρωθεί διότι εμπεριέχει διατάξεις περί παραίτησης της χώρας μας από την «ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας» επιτρέποντας έτσι την κατάσχεση της μέχρι σήμερα ακατάσχετης δημόσιας περιουσίας της χώρας συμπεριλαμβανομένων των πολεμικών εξοπλισμών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της που είναι αποφασιστικής σημασίας και όρος για την ίδια την ύπαρξη και υπόσταση του ελληνικού κράτους. Επομένως, κατά την άποψή του καμία ελληνική Βουλή δεν μπορεί να κυρώσει μια σύμβαση με την οποία στην ουσία καταλύεται η υπόσταση της Ελληνικής Πολιτείας.

Σε κάθε περίπτωση πάντως το ερώτημα που τίθεται είναι πότε, άραγε, θα δρομολογηθεί στη Βουλή η συζήτηση και η εν συνεχεία κύρωση των δανειακών συμβάσεων Ελλάδας - κρατών ευρωζώνης-ΔΝΤ;

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα" στις 18/11/10



https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRqNJlwKNWQujD4o4uy3S6EvHtvnk4kGhfs1CTFVP1IUAt2yd2FWLKp2y8iie5C5qvJkVuiJP8lpVu4o6C6qyu3bYJmhueJ83pjFjeeKGwoYZuvPpqXjqK1q9JBEbcT9GaQ_clP2YpCXA/s1600/divider.gif




Πολλές από τις δεσμεύσεις που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα από την τρόικα συνιστούν παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αναφέρεται σε νομική έκθεση κατ' εντολήν των Αυστριακών και των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων.


Σε νομική γνωμοδότηση του γερμανού πανεπιστημιακού καθηγητή Αντρέας Φίσερ-Λεσκάνο κατ' εντολήν του αυστριακού Επιμελητηρίου Εργαζομένων, της Ομοσπονδίας Αυστριακών Συνδικάτων και της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Συνδικάτων, υποστηρίζεται ότι κάποιες από τις υποχρεώσεις που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα από ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, δηλαδή την ΕΚΤ και την Κομισιόν, που συμμετέχουν στην τρόικα, συνιστούν παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κατά συνέπεια συνιστούν παραβίαση του ευρωπαϊκού δικαίου, με δεδομένο ότι η Χάρτα των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων έχει ενσωματωθεί στο δίκαιο της ΕΕ.

Οπως μεταδίδει η Deutsche Welle, ιδιαίτερα επικριτική είναι η έκθεση γερμανού νομικού έναντι της Τρόικας και των μέτρων λιτότητας που αυτή υπαγορεύει. Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση, η Τρόικα πραγματοποίησε υπερβολικές (δυσανάλογες) παρεμβάσεις στο εργασιακό δίκαιο και το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης της Ελλάδας. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι οι μειώσεις μισθών παραβιάζουν το θεμελιώδες δικαίωμα της ελεύθερης σύναψης συλλογικής σύμβασης, ενώ άλλες δεσμεύσεις που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα παραβιάζουν το ανθρώπινο δικαίωμα στην εργασία, στην κατοικία, στην κοινωνική ασφάλεια και την ιδιοκτησία. Παρεμβάσεις, όπως οι περικοπές των κατώτατων μισθών, η εφαρμογή των επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων και οι περικοπές στο σύστημα υγείας δεν καλύπτονται νομικά από το Ευρωπαϊκό Δίκαιο αναφέρεται στην έκθεση, ενώ σε όλα αυτά δεν υπήρχε επαρκής συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ο γερμανός καθηγητής εκτιμά ότι θα μπορούσε να έχει επιτυχή έκβαση μια προσφυγή ακύρωσης στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, με αντικείμενο τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την παράβαση των αρμοδιοτήτων των συλλογικών οργάνων. Μάλιστα η προσφυγή θα μπορούσε να έχει επιτυχία ιδίως αν την ασκούσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. 
euro2day 30/11/13

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRqNJlwKNWQujD4o4uy3S6EvHtvnk4kGhfs1CTFVP1IUAt2yd2FWLKp2y8iie5C5qvJkVuiJP8lpVu4o6C6qyu3bYJmhueJ83pjFjeeKGwoYZuvPpqXjqK1q9JBEbcT9GaQ_clP2YpCXA/s1600/divider.gif






ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΦΑΡΑΖ ΣΤΟ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ
«Η Ελλάδα δεν είναι αποικία. Είναι έθνος με ψυχή, περηφάνεια και ιστορία»
 


ΕΘΝΟΣ On Line
16:23 2/2/2012

 

Γνωστός για τον πύρινο λόγο του, ο βρετανός ευρωβουλευτής Νάιτζελ Φαράζ «χτυπά ξανά» με μια ομιλία-κόλαφο στο ευρωκοινοβούλιο, κατακεραυνώνοντας την γερμανική πρόταση για επιτροπεία την οποία χαρακτηρίζει «αστεία», τονίζοντας ότι η Ελλάδα δεν είναι εταιρεία που χρεοκοπεί, αλλά μια χώρα με ψυχή και υπερηφάνεια που οδηγείται στον εξευτελισμό και την απελπισία χάρη στο «ποταπό» σχέδιο της ΕΕ.

Μιλώντας στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, ο Νάιτζελ Φαράζ εξαπολύει μύδρους κατά της Γερμανίας για την πρόταση περί επιτρόπου στην Ελλάδα, ενός «γκαουλάιτερ» όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, τονίζοντας: «Θεώρησα ότι πρόκειται για αστείο…Δεν είναι δυνατόν, ακόμη και αυτή η ΕΕ δεν μπορεί να φτάσει τόσο χαμηλά».

    Ο Φαράζ κατακρίνει το γεγονός ότι η Γερμανία αντιμετωπίζει την Ελλάδα σαν μια θυγατρική της επιχείρηση που χρεοκοπεί και έχει ανάγκη από την επέμβαση της…μητρικής εταιρείας.

«Η Ελλάδα είναι ένα έθνος με ψυχή, με υπερηφάνεια, με ιστορία, εκείνη που εφηύρε την δημοκρατία. (Οι Έλληνες) υποφέρουν, η ανεργία μεταξύ των νέων φθάνει το 50%» υπογραμμίζει ο Φαράζ κατηγορώντας τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπούι – στον οποίο έχει επιτεθεί και στο παρελθόν χαρακτηρίζοντάς τον «τραπεζικό υπάλληλο του κατώτερου βαθμού»- ότι είναι αυτός που οδηγεί στην δυστυχία τα κράτη της Ευρώπης και υπόσχεται ότι θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και ανάπτυξης, ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί.


Ο βρετανός ευρωβουλευτής πρόσθεσε μάλιστα ότι η Ελλάδα δεν είναι η μοναδική χώρα που αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα και ότι η Πορτογαλία θα είναι η επόμενη.

Η αντιπαράθεση με τον Μ. Σουλτς και η αποχώρηση


Τα σχόλια του Φαράζ προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις ειδικά μεταξύ των γερμανών ευρωβουλευτών, που τον κατηγόρησαν ότι υποκινεί το μίσος στην ευρωβουλή αλλά και μεταξύ των λαών της Ευρώπης. Στην αντιπαράθεση πήρε μέρος ακόμη και ο ο νέος πρόεδρος του ευρω-κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, μιλώντας περί εθνικισμού, κάτι που φυσικά δεν έμεινε ασχολίαστο από τον Φαράζ ο οποίος σημείωσε:

«Έχουμε γερμανικές εφημερίδες που θάβουν τους ιταλούς επειδή είναι δειλοί, τους έλληνες επειδή είναι τεμπέληδες και άχρηστοι και έχουμε ιταλικές και ελληνικές εφημερίδες να παρουσιάζουν κορυφαίες προσωπικότητες στην Γερμανία με ναζιστικές στολές».

Ο Μ. Σούλτς προσπάθησε δίχως αποτέλεσμα να «συνετίσει» τον Φαράζ και εν τέλει έκλεισε το μικρόφωνο του βρετανού ευρωβουλευτή. Εκπρόσωπος του τελευταίου δήλωσε ότι ο Φαράζ δεν είχε άλλη επιλογή από το «να αποχωρήσει αηδιασμένος από την αίθουσα»

«Η μόνη του απάντηση ήταν να με απειλήσει με αποβολή από την αίθουσα» δήλωσε στο γαλλικό πρακτορείο AFP ο βρετανός ευρωβουλευτής, στον οποίο ενδέχεται να επιβληθεί πρόστιμο ίσο με βουλευτικά επιδόματα 10 ημερών, αν ο Μ. Σούλτς αποφασίσει να κινηθεί εναντίον του.




https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRqNJlwKNWQujD4o4uy3S6EvHtvnk4kGhfs1CTFVP1IUAt2yd2FWLKp2y8iie5C5qvJkVuiJP8lpVu4o6C6qyu3bYJmhueJ83pjFjeeKGwoYZuvPpqXjqK1q9JBEbcT9GaQ_clP2YpCXA/s1600/divider.gif


Η ανάρτηση αυτή, που αφορά στην κρίση χρέους στην Ελλάδα, μένει "ανοιχτή", καθώς θα εμπλουτίζεται με πληροφορίες που αφορούν στην εξέλιξή της τόσο για το τρέχον έτος (2013) όσο και γι αυτά που θα ακολουθήσουν - με δεδομένο ότι το γενοκτονικό έργο θα προχωρά ακάθεκτο και δεν θα έχει σημειωθεί αυτό που θα καθιστούσε το παρόν πόνημα, ανεπίκαιρο (ελπίζοντας πάντα για το αντίθετο).




http://www.varosi4seasons.gr/gallery/users/admin/arxiki/kato_meros.gif
.